Vurgun
sukut zincirleri vururken yüreğime
kan gövdeyi götürüyordu gövdemden can gidiyordu cefa kurşunlarıyla vurdunğun şu bağrımda talan oldu insanlıktan ne varsa gözün aydın bendeki son kalan senleride tükettin tükenen bendeğil aslında sendin aceyip bir şey bu hayat elbet tükettiğin insanlığa birgün muhtaçlık sanada doğacak ellerinde bir tutam merhamet kalacak oda yüreğimi satın almaya naçar kalacak |