soytarı...Aldığım nefestin sen Her soluduğumda kendim boğulduğum Yürüdüğüm ayak iziydin Umuda doğru koştuğumu sandığım Elimde kalan bomboş bir kağıt İçinde tutuşan satırlardan arda kalan Mürekkep izi yanık Her harf delik deşik Aynaya baktığımda bile Yüzleşmekten korktuğum ikinci yüzümsün artık Ama yoksun; Ne ellerim zemheri ayazında Ne yüreğim soytarılığına esaret |