Çıkmam gerek!
Ben sustum;
Konuşsun bundan sonra Zifiri karanlıklarda ki İzbe sokakların, Gözyaşlarımla ıslanmış Pörsümüş kaldırım taşları. Düne dönmeliyim yeni baştan, Köşe başlarındaki Çöplükleri karıştıran sokak kedilerinin Miyavlayışları dolmalı kulaklarıma! Sokak köpeklerinin hırlaşmalarını seyretmeliyim Şafak sökmeden! Arkadaşlık kurmalıyım Unuttuğum kuytularda Uyuklayan dostlarımla tekrardan.! Terk ettiğim hayırsız sigaramın Çakmağını çıkarmalıyım Az kullandığım çekmecemin dibinden! En kalın paltomu alarak gardolabımdan, Koymalıyım kocaman ceplerine Üşüyen ellerimi. Çıkmam gerek sokaklara, Yeniden! Ali KILIÇ-OSMANİYE 2ŞUBAT 2012 |
Anlam ve mana nakış gibi islenmis...
Harika bır siir'di anlam ve duygu yuklu bır paylasimdi ....
Tebrik ederim ... Şen. E esen KALIN ... JANET ...
Janet tarafından 2/4/2012 7:48:36 PM zamanında düzenlenmiştir.