Bir parça ekmek uğruna
Ne çileler çekmedi ki
Sırf ölmemek adına
Çamura bulandı elleri
Bazen tinerci oldu, bazen de kimsesiz
Bir çocuk nasıl yaşar ki annesiz?
Arka sokaklar oldu malikanesi
Masada bilmem kimin kesesi
Üç beş çocuk toplanmış ateşin başına
Damardan giriyor bak gecenin sesi
Cehennemde yetişen bu küçük laleler
En büyük tekmeyi hayattan yemişler
Ne çerezler, ne cipsler, ne de yemişler
Mideye yalnızca tineri vermişler
İnsanoğlu yaşamadan duymaz ki feryadı
Ne kadar bağırsan bağır işitmez kulağı
Kendi oğlu sokakta kardan adam yaparken
Ona ne elin çocuğu yaşayabiliyor mu hayatı?
Kocaman güneşler yok oluyor bulutlarda
Farkına bile varmadan düşüyor bir kuyuya
İşlediği en ağır suç selam vermek dünya ya
Çekiyor işte cezasını arka sokaklarda
Ne olur bir el uzatsan sen de semaya
Çekip alsan güneşi karanlığın ortasından
O karanlık öyle bir karanlık ki
Güneşler bile aydınlatamıyorlar kendilerini