KUŞATMA
Bir gün akıp gitmeye her yerim
Suyundan içmeyle alışık. Gitmek! yazmışım defterime çoktan Rıhtımlar, güz halatları, daha bir sürü şey Şuramda darmadağınık. Vişneler, atlar, yıldızlar Yıldızlar, sık ağaçlar, kasaba lokantaları Yıllarca duran sözler yenisi konuşulmadık. Oteller, oteller, o bakımsız suçluluğum benim Geçmem kapınızdan bile artık. Doğasın, bir sen beklersin beni, bilirim Sesimi, düşlerimi, kırık parmaklarımı Var başka neyimse onları artık. Doğasın sen, doğasın, yarat beni yeniden Ey yalnızlığımı kuşatan yalnızlık. |