Kuş Minvali
-XI
Belki bir fesleğene dokunuyor ikimizden biri ağır ve ateşli. Yalnız uyanıyor odada… Yüzümü istiyorum, bir çukuru örter gibi sana uğrayan ve Asya kıyılarında bir yaylının ağarmış avucunda biriken. Sunaklarımızı, sorguçlarımızı, boğuntularımızı istiyorum Dingin ve kusursuz soğuğunu bahçemizin. Puslu, hiç açamadığın o ahşap kapıda koyu bir motif gibi konuşan. Ve hep bırakır giderdiniz bir-iki ölmeyle. Arık yapraklar ardında, kimseler var mı? Buraya oturalım. Kavranılmaz olanın ve gözyaşının tam ortasına. Işığını görebilecek miyim ? Evet biliyorum karanlık. Ölümüm yeni ve yılanların sokulamadığı kadar sessiz... [Uyanış Ağacı /Sema Güler-Bencekitap Yayınları 2012] |
Kavranılmaz olanın ve gözyaşının tam ortasına.
Işığını görebilecek miyim ?
.../.