BEKLE BENİ GÖR HALİMİ
onca yıl geçti şu çeviz ağıcının altında dudakların değeli tenime
mapus kaldı aklım orta çağda yıkmak için zavata kulluğu, dönüp baktım asra içinde vışkırdı kan süratımda lekesi, döndüm sağıma soluma yoktu aşk mabed denen neslesi, kırıldı gönlüm düştüm yatağa ağladım düştü göz yaşının en alası yorgana, doğurdu anam beni kuzu kuzu düştüm kurt sofrasına kader dendi bekle beni ki gör halimi, şimdi nerdeyim ah bilsen yarıldı toprak içindeyim kondu dokuz tahta inanamazsın duysan içinde ki benim, avuçlarımda toprak gözlerimde bir yaşmak bir ucu beyim, göğsümü tırtıklar kurt solucan delik deşik haldeyim kimbilir geçer zaman unutulur irfan irfan KÖKTEN |