KORKUYORSUNOnca, ’aşk’ cümlelerim döküldü, dizelerimden şiirlerime. Anlatmaya çalıştım kendimi, yüreğimin sesini, masum sevgimi. Yoruldum susstum! Suskunluklarım; büyüdü içimde! Haykırıyorum yine seni, sevgini! Belki, sağırsın duymuyorsun! Belki, kulaklarını tıkadın, duymak istemiyorsun. Ben; senfoniler çalıyorum şiirlerimde, kendimce... Belki, duyuyorsun, dilsizsin, konuşamıyorsun! Sözsüz, cümlesiz, hamlesiz sadece dinliyor ve duruyorsun. Sessiz sessiz ! Belki, içinden konuşuyorsun! Gizemli olmayı seçiyorsun. Cesaretsizsin, hala korkuyorsun!... V.Kayra |