BİZİM ELLERİN TADI KALMADIİlkbaharda koyun, kuzu ağıllarda meleşir Hep beraber çoluk çocuk yaylalara çıkardık. Çoban olur davarları otlaklarda yayardık Gardaş bizim ellerin tadı kalmadı artık. Giderdik balık tutmaya Kelkit Çayı’na, Taşta pişirmenin doyum olmazdı tadına Hasret kaldım bir de armudun fırıcına Gardaş bizim ellerin tadı kalmadı artık. Harmanda düvende saatlerce dönerdik Malları yedirip, içirip ahırlara koyardık Akşamları mahallede sine-bidik oynardık Gardaş bizim ellerin tadı kalmadı artık. Kışın, gündüz karda kızak ile kayardık Geceleri dakkum ile cangoloş oynardık Ramazanda kapı kapı bahşiş toplardık Gardaş bizim ellerin tadı kalmadı artık. Patatesler sökülüp çuval çuval dolardı Bulgur için kazanlarda hedik kaynardı Ninem de bizim için kavurga yapardı Gardaş bizim ellerin tadı kalmadı artık. Madımak yemeğinin içine çerik katardık Peyniri küpe; loru, çökeleği beze basardık Karda yürümek için ayağımıza hedik takardık Gardaş bizim ellerin tadı kalmadı artık. Söğüdün yeni ışkılarından sepet örerdik Damdaki fırında taze ekmeğimizi yapardık Yoğurdun içine de fırın kurusu doğrardık Gardaş bizim ellerin tadı kalmadı artık. Eşeklere biner momoç toplamaya giderdik Aşka gelip, sesli sesli uzun hava söylerdik Akşam olunca da hep beraber eve dönerdik Gardaş bizim ellerin tadı kalmadı artık. Çobanlıkta peyniri ekmeğe katık yapardık Dağlardan gırtıl ile cennet çiçeği toplardık Boş zamanlarımızda gömme çelik oynardık Gardaş bizim ellerin tadı kalmadı artık. Tarlalarda kızlar madımak toplamayınca Hozanlarda tavuklar, cücükler otlamayınca Bir de Ferhat Günaydın’ım sen olmayınca Gardaş bizim ellerin tadı kalmadı artık. Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öğretmen 25.02.2011 |
İnsan göreve çıkıpta emekli olunca toprağını özlüyor ama
ne yazık ki bıraktığı gibi bulamıyor toprağını.
Aynı duyguları taşıyorum.
Yüreğine sağlık. Selamlar...