UyanışDindi insanı mahluk kılan, Dindir insanı insan kılan, Dindir Allah a kul kılan, Duyuldu uzaklardan gürleyişi. Ümmete aslını unutturdular, Amaçlarına araç kıldılar, Direndi, mala, mülke boğdular, Olmuş bu dünyanın işleyişi. Lakin unutma yazılmış ahdi, Önderdir ayeti, hadisi şerifi, Olsa da yetmiş iki parça güneşi, Elbet duyulacak, Ademin inleyişi. Şimdi Resul ümmetine acır, Duaları arşta Rabbe ulaşır, Ümmet hep kardeşliğe çalışır, Böyledir insanın kendine gelişi. Kafalar kuma gömülmüş, Lakin bu İslamın dirilişi, Yırtıldı fitnenin perdesi, Bu dinin bize tekrar elverişi. Ondört asır oldu seslenişi, Rabbini kuluna sevdirişi, Şimdi sarılma zamanı İslama, Görünür Resulun gülümseyişi. Oktay Yılmaz |