KÖYÜMÜZÜ UNUTTUK
Viran olmuş köyümüz, boş kalmış evler
Göçüp gitmiş dünyadan, sevdiğimiz yüzler Gurbet elden mektup girdi, dostlar ile araya Kaldık gurbet ellerde, dönemedik sılaya Perçemini yan tarardı, on beşine girenler Düğünlerde görürlerdi birbirini sevenler Köyümdeki dostlukların, tadı bambaşkaydı Cahile nasihat ederdi, köyümdeki büyükler Şimdi kalmadı o, eleri öpülesi büyükler Birçok ev kapalı kaldı, açılmıyor perdeler Şu yalancı dünyadan,hepsi göçüp gittiler Yok artık bizleri büyütüp emek verenler Aslımız köylü idi, işte bizler buyduk Koyunların, kuzuların, seslerini unuttuk Boş kalmış ahırlar, boş kalmış ağıllar Kıratlara binip de, gezmeleri unuttuk Bu köy bizim köyümüzdü, nasılda unuttuk Doğduğumuz topraktı, bizler çok mutluyduk Meğerse nede zormuş, bu ekmeğin kavgası Gurbet eller mekân oldu, köyümüzü unuttuk İstanbul, 14.09..2011-Sami Aslan BU SABAH KAR TANELERİ (ADLI ŞİİR KİTABINDAN |