Soğuk Şehir (sivas)Caddeler sessiz Tükürsen düşmez yere Titreyen hava, yapışıyor ellerime Kirpiklerimde buz sarkıtları Kulaklarımda, idamlık mahkûmun Darağacına yansıyan sancısı Yanaklarım al Dudaklarım mor Düşme korkusu ile geçiyorum sokakları. Bir telaştır Kamçı şakırtılarına karışıyor nal sesleri Küheylanlar heybetli, Ateş kusuyor nefesleri Takırtılarla yol alıyor yanımdan Kömür taşıyan at arabasının tekerlekleri. Bacalarda duman pare, pare dağılıyor Adımlarımla yarışıyor İs kokusu yalıyor saçlarımı Ciğerlerime zift karışıyor O tanıdık müzisyen sokağından geçiyor yolum Adam boyu karla kaplı Bahçe kapıları, çinkolu saçakları Yarı çıplak çocuklar, ayaza meydan okuyor Her bir evde ayrı güfte pişiriyor dudakları Boş çöp bidonuna mevzili Serçe kuşları, köpek yavruları İçim çiziliyor Kızıl nehir donuyor Ben eriyorum Vakit ilkindi ye yakın İlerledikçe Derinden gelen ses belirginleşiyor Son cümle Allah tafsilatını affetsin diyor Ayaz a mevta… Sıcak yürekli Soğuk şehir. |
Serçe kuşları, köpek yavruları
İçim çiziliyor
Kızıl nehir donuyor
Ben eriyorum
ne kadar duygulu hüzün dolu bir anlatım .yüreğine sağlık güzel dost şiirini zevkle okudum.saygılar