ZEMHERİDE BULDUM KENDİMİDuman bürümüş sis kaplamış Ziraat dağını Geldi geçti ömrüm,bitirdim geçlik çağını Hazan vurdu,harap ettim gönül bağını Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi. Sıra dağların hiç gitmez olur sisi dumanı Basar bağrına bu toprak,gözlerini yumanı Bunca yıl nasıl geçti,boşa harcadım zamanı Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi. Mis gibi çiçek kokar Tıraz tepenin başları Yeşillikten görünmez olur toprağı taşları Hayata tutunup,kurumuşken bu gözyaşları Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi. Şimdi durmaz soğuk eser,Karnıyarık ovası Kuzeydağı tepeleri kartalların yuvası Nasıl gelip geçti bilmem,yaz ayının havası Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi. Giden gitti ,toplayıp hep tarağını tasını Yağan yağmur temizler tabiatın kir pasını Bir gün tutan olurmu bilmem garibin yasını Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi. Ziraatdağı’nın başlarında baykuşlar öter Yanar hep sobalar,bacalardan dumanlar tüter Gelmezdi hiç aklıma,güzel günler bir gün biter Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi. Masmavi gökyüzü dağlarımın başının tacı Çelen’in tepesinde rüzgar eser acı acı Şu kırık gönlüm suskun hayata,dilim dua’cı Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi. O sımsıcak günlerimi dolu dolu yaşarken Yemyeşil ovalarda kırlarda gezip koşarken Deli asi gönül dalga dalga esip coşarken Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi. Şu fani hayat tozpembe görünürken gözüme Derin duygularım tercüman olurdu sözüme Yoluna koydum,şimdi yaklaştım derken çözüme Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi. Karadağın yeşil ovayadır,sitemi nazı Aşık Ramazan’ım bitsin artık bağrımda sızı Heyecanla dört gözle beklerken baharı yazı Kar düştü ömrüme,zemheride buldum kendimi. Ramazan AKKAŞ NEVŞEHİR-Tepeköy 10.10.2010 |