Çöküntü
Perişanım gücüm yetmez kadere
Değersiz bir akçe oldum,pul oldum Her an çile,her gün akşam badire Bağışlanmaz,affedilmez kul oldum Kimse beni anlamıyor dinlemez Şu karamsar yüzüm bir defa gülmez Korkum o ki kara yazım düzelmez Yerde yatan oturulmaz çul oldum Sır demedim açık yürekle sevdim Bilinmez ki neler ile denendim Hatalıyım,içim döktüm tükendim Sırrım kustum şeffaflaştım,tül oldum Ya...sadakat,ya da ölüm deniyor Amade ol...yapma yorum deniyor Sanki dertle sabırımı deniyor Terk edilmiş çocuksuz bir dul oldum Çöküntüde kişiliğim,kimliğim Sarsıntılar geçiriyor benliğim Aramadı bir kez olsun sevdiğim Bir zamanın dostu şimdi zül oldu İçim titrer,kalbim titrer üşürüm Vefasız yar bende yürek taşırım Boşluktayım sorma nasıl yaşarım Kuru yaprak,solan demet,gül oldum |