Kapansın Perde
Ey melun şüphe
sen aşkı ne zaman öğrendin aşk seni ne zaman öğrendi sığındığımda limanına kartal yuvasının nerdeydin makul bir sebep mi lazım sevdim sebepsiz biliyorsun çekildim yolundan neden halen gitmiyorsun ne gam, ne huzur ey aşk, bana öğrettiğin sadece ihanet bağından der diye verdiğinse kokusuz bir gülden ibaret şimdi, adın acılara sürülmüş yalancı haz gönül huzurunda buruk bir tebessüm şimdi adın dilimde eksik niyaz sessizce terk etmem uykularını bölen kabusun olurum simsiyah bir bulutta gizlenir yakmam seni gölgen olurum gitmek istiyorum bir bilinmeze en haklı sebebe dayanarak arkama bakmadan özbenliğimi terk ederek sahipsiz mezara bakar gibiyim aynalar seni göstermiyor artık ey emanet sevgili gözlerinde gördüğüm yüzüm nerde unuttum rolümü oynamıyorum kapansın perde simsiyah |