Gece zift karaya gebe saatler sus/ta
Nazımı çeken,beni anlayan bir sen vardın bra..
Hani yaslanıpta omzun da ne çok ağlardım

Tek tesellimdin şu yaban ellerde sen..
Tüm yaşanmışlıkları,anılarımızı hiçe sayıp
Ansızın bırakıp gitmen ne zor bilir misin can

Lal olmuş alemi cihandan firarsın
Med-cezirler yaşayan beyninle
An be an
Sonsuzluğun ilk durağına yaklaşırken
Hüzün dolu bakışlarınla
Gözlerin,gözlerimde söyle unutabilir miyim
Can bra,,

Sana sevdanı de derken hep suskun kaldın
Meğer sevdan ölümeymiş
Azrail’e söz kesmişsinde diyemedin
Ne canlar yaktın kendinle
Bilirmisin bra..

Yeryüzünde konuşulan bütün lisanların
Her çeşni sözcükleri bir araya gelse de
Böyle ansızın bi haber gidişinin
Bu garip yüreğimde yaktığı yangını
Kim tarif edebilir ? Kim...

Bir büyük aile kaldı ardında bikes
Dostların,arkadaşların,daha kim varsa..
Ve bu şehir sensiz bil ki eksik bra.

Her yürekte farklı bir acısın
Kiminde evlat ki en zoru da bu ya
Kiminde kardeş,nasıl inanayım yokluğuna
Kiminde arkadaş,aynı havadan soluyan

Herkes de,her yer de ayrı bir yangınsın
Ağıtsın şimdi anamın dilinde
Şiirsin Can dost dizelerimiz de
Habersin kent gazetelerinde
En acısından..
Bra.