vazgeçtim seni uzaklarda aramaktan seni sensiz bende yaşamaktan ümitsizlikten, karalar bağlamaktan kendi bendimde amansız’ca çağlamaktan vazgeçtim, vazgeçtim canımı sıkmaktan sanki senden ayrılmışım gibi ağlamaktan
aslında sen benden hiçmi hiç ayrılmadın ki
an be an, gün be gün seninle her demim baktığım aynada bile seni görür gözlerim yoksa neden çıksın ikide bir yar diyen sözlerim anladım ki yar ben seni boşuna özlerim narında kebap olmuş gönlü boşuna közlerim sana boynum kıldan ince bükülür dizlerim
aslında sen benden hiç mi hiç çıkmadın ki
yar! ben bendeki benimle sen olmuşum Hallac_ı Mansur gibi dar ağacına gelmişim Cercisleyin yetmiş kere yoluna ölmüşüm Nesimiyim ben, ben! yari görmüşüm ben bu derdi başıma kendi elimle örmüşüm bende varolan yarden ayrı kalmışım nede körmüşüm
aslında sen beni hiç mi hiç bırakmadın ki
vazgeçtim sana sitemden o intizarlı sözlerimden vazgeçtim cana kastettiğim içli içli kasavetlerimden zari zari ağlamaktan her derdi içerlemekten sen hep yanımdasın bendeki bendesin ey sevgili vazgeçtim kendimi kandırmaktan boşa hayallenmekten vazgeçtim! vazgeçtim!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
VAGEÇTİM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
VAGEÇTİM şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
vazgeçtim seni uzaklarda aramaktan seni sensiz bende yaşamaktan ümitsizlikten, karalar bağlamaktan kendi bendimde amansız’ca çağlamaktan vazgeçtim, vazgeçtim canımı sıkmaktan sanki senden ayrılmışım gibi ağlamaktan
aslında sen benden hiçmi hiç ayrılmadın ki
an be an, gün be gün seninle her demim baktığım aynada bile seni görür gözlerim yoksa neden çıksın ikide bir yar diyen sözlerim anladım ki yar ben seni boşuna özlerim narında kebap olmuş gönlü boşuna közlerim sana boynum kıldan ince bükülür dizlerim
aslında sen benden hiç mi hiç çıkmadın ki
yar! ben bendeki benimle sen olmuşum Hallac_ı Mansur gibi dar ağacına gelmişim Cercisleyin yetmiş kere yoluna ölmüşüm Nesimiyim ben, ben! yari görmüşüm ben bu derdi başıma kendi elimle örmüşüm bende varolan yarden ayrı kalmışım nede körmüşüm
aslında sen beni hiç mi hiç bırakmadın ki
vazgeçtim sana sitemden o intizarlı sözlerimden vazgeçtim cana kastettiğim içli içli kasavetlerimden zari zari ağlamaktan her derdi içerlemekten sen hep yanımdasın bendeki bendesin ey sevgili vazgeçtim kendimi kandırmaktan boşa hayallenmekten vazgeçtim! vazgeçtim!
aslında sen bana hiç mi hiç darılmadın ki
BİLAL TEKİN(SIRLISES.
Sevgi şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.
an be an, gün be gün seninle her demim baktığım aynada bile seni görür gözlerim yoksa neden çıksın ikide bir yar diyen sözlerim anladım ki yar ben seni boşuna özlerim narında kebap olmuş gönlü boşuna közlerim sana boynum kıldan ince bükülür dizlerim
aslında sen benden hiç mi hiç çıkmadın ki
çok güzel.aşkı kendi yüreğinde bulmak.kendinde aşkı yaşamak.tebrikle rşair.
Gönülden Kutlarim Bilal sair'im ....
Harika siir..... Harika dizeler.....
Tebrik ederim sair'im ..... Sevgilerimle..... JANET .....