Ben “relaksları-griftleri” seninle sevdim.
Hep dizlerimi karnıma çekip uyurdum,
Çarmıha gerilmişçesine uyumayı senden öğrendim.
Akdenizliyim,derin su balıklarını tercih ederdim,
Hamsiyi bile kılçığıyla yemeyi sende sevdim.
Hatta dil çıkarmayı,abuk-subuk mimikleri de.
Va hatta “West” ini de.
Yarım kalan balığını,yarım şişeyi de dökmedim.
Hatta ısırdığın ekmeğin yarısını sakladım.
Yastığında,yorganında,yatağında bile yatmaya kıyamadım.
Dayadım kulağımı,boş duvarlara sesini dinledim.
Uyurken sen…fark etmezken…
Avuçlarındaki çizgiyi,saçlarındaki telleri,
Yüzündeki acıları ve mutlulukları seninle yaşadım.
Bil ki rotasız gemine pusula olmayı bile denedim.
Lakin Senden çok şeyi de öğrenemedim,
Belki de öğrenmek istemedim,
Ve sevemedim…
Sevgiye saygısızlığını,vefasızlığını ve vurdumduymazlığını…
Sevemedim…
Bunca yaşanmışlıktan sonra,
Başka liman arayışlarını ve eyvallahını ise,
Hiç sevemedim.
AMA ŞU KESİN Kİ…
SENİ SEVDİM,SEVDİM,SEVDİM!