ANNEM YOK ARTIK -4
Nasıl acı duyarsa bir mağara adamı,
Nasıl çıkarsa ölçüsüz haykırışlar gırtlağından Öyle bağırayım ben de,sonsuzlaşsın yüreğim, Bütün insanlara sevgiler taşıyacak kadar Ve öylesine güzelleşsin ki her şey, Öylesine erisin ki yumuşak bir ışıkta Öylesine bilgileşeyim, Öylesine sevgiyle dolsun ki kalbim, Ölürken annemleşeyim Biliyorum var olmaz bir daha yok olan şeyler Umurumda değil Biçim değiştirdiği maddenin, Ruh diye birşey de yok Ama gizli sevgiler bulunup çıkarılırsa Yüreklerinden insanların Çıkarılırsa karanlığından unutuşun Yaşanmış olan şeyler Ve tek bir insan yüreği gibi çarparsa Bir günlük insanlık, Hiçbir şey yok olmamış olacaktır, Dönüşerek sonsuz,büyük ve Bütün zamanları birleştiren bir sevgiye.. |