BENİ BİR YAZA GÖMDÜLERDİ BİR ZAMAN
Beni bir yaza gömdülerdi bir zaman
Her yer olabilecek bir kuytulukta Bir kadın vardı bir balkonda Sesinde yaralı bir gül olan Hayat ve mevsimler aynı şeydi Uyku kadar derin bir suda boğulurken İlkbahar kekeleyerek geldi Kırık çocuk gülüşlerinden Deniz oracıktaydı ve buğusu Eriyorken havada sesler Herşeyin bir büyü oluşturduğu Gizemli kokular ve gülüşler Beni bir yaza gömdülerdi bir zaman Annem olan bir sessizlikte Belki de onun kalbidir açan Derin bir gülün içinde |