Sen gittin
Ardında hiç bir şey komadan gittin
Bari iki satır bıraksaydın da
Geceleyin yıldızlarla belini bükerdik
Avunur, avuturduk birbirimizi
Güneşi çağırırdık soframıza
Koskoca bir günün hatırı kalırdı ardımızda
Hiç susmaz, durmadan birbirimize çatar
Çatal kaşık bırakmazdık soframızda
Hoş/çakal ekmeğimize sürülmez idi
Bir yudum su boğazımızda düğümlenmez idi

Sen gittin
Gitmeseydin, hüzün her gece kapımı tıklatmaz idi
Yüreğimin çatıları damlamaz
Bedenim kabuk tutmaz idi
Acılar dirhem dirhem çoğalmaz idi
Kimse yalandan yüzüme gülmez
Ardımdan deli diye seslenmez idi

Sen gittin
Gitmeseydin, giden ayrılık olurdu
Kalan aşk
Susan karanlık olurdu
Koşuşturan yıldızlar
Gözyaşı yağmurun olurdu
Ağıtlar, figanlar
Elveda ekmeğe sürülürdü
İçimizde paramparça olurdu
Sindirilirdi...

Gitmeseydin!..
Gittin!.. Giden aşk oldu
Kalan Ayrılık.

Mehmet Ali KARABOĞA