BİLESİN
Sen nereden bilirsin aşk acısını
Çeken bilir çekmedinki bilesin Aşkıyla kanayan kalp yarasıyla Yaran kabuk tutmadıki bilesin Sokak başlarında üşümedinki Aşkından çöllere sen düşmedinki Veda busesiyle öpüşmedinki Ayrılığı tatmadınki bilesin Bir ceylan edası vardı gözünde Sanki bal damlardı herbir sözünde Gül açardı güldüğünde yüzünde Sen onu hiç görmedinki bilesin Nasılda güzeldi bilsen gülüşü Kaşları hilaldi inciydi dişi sonbahar günüydü veda edişi Ardı sıra bakmadınki bilesin Deli gönlüm hala onu arıyor Yaktı yüreğimi hala yanıyor Bilmem onu şimdi kimler sarıyor Aşkından sen yanmadınki bilesin şahin CEYLAN |