aşka yandım yeniden
ben kapılarını kapatmıştım kaç mevsim önceden
pencereme kondun aşka uyandım yeniden ocaklara esir ,şubatlara teslimdim temmuz gülüşünle aşka yandım yeniden içimde bir nehir gibi akardı derin sancı sesini duydum , mutluluğa kandım yeniden denizine küskündüm parklarına yabancı bu köhne şehri cennet sandım yeniden |