Ah Elinden Yandı Cesette Canım
Ah elinden yandı cesette canım
Bu ne derttir buna bir el katan yok Hicran oku değdi döküldü kanım Zevrakımız aşk gölüne atan yok Geçti geçer günüm aklı karalı Yitirmişim han bakışlı maralı Yad avcı elinden gitti yaralı Tezmiş dağdan dağa varıp tutan yok Şahin pervaz edip çıktı elimden Şöhret Zülfikârı düştü belimden Şat gözümden aksa Fırat dilimden Elim elmas tutsa alıp satan yok Soldu mor menevşem hem bahçebârım Baykuş tek viranda nâle-yi zârım Vücudumda üç yüz altmış damarım Uyandı kan ağlar durup yatan yok Sönmez Celalî’nin bu aşk ateşi Çekilmez badesi kaynamaz aşı Mahmut gelmez elde değildir başı Benim ile gam yükünü çeken yok |