Düştü Düş
düştü kirpiklerime,
sonbahardan kalma yağmur damlaları zeytin dallarında oynaşırken kuşlar gelip yerleşiverdi birden ayak seslerin kulağıma, unutulmaya yüz tutmuş ne varsa şimdi hepsi serçe yuvalarında. düştü gözlerime, sonbahardan kalma kurumuş yapraklar, nasılda yürürdük sevgiye, çırılçıplak soyunmuş ağaçların arasından nasılda ısıtırdık ovuşturarak üşüyen ellerimizi şimdi hepsi dalından yenice ayrılan bir yaprağın üzerinde, düş-mekte… düş-tü gördüklerim neye, kime baktıysam… yüreğimdeki yangının tam ortasına, sonbahardan kalma bir sevda şarkısıyla, düştü hep… düş-tü… kanadı kırık baharın yanaklarına titrek bir mum alevi gibi düştü hep düş… 25 Eylül 2006 23:49 Burdur |