Bir Kıyı Kahvesinde Uyandık
bir kıyı kahvesinde uyandık
üç aşağı beş yukarı her şey denizdi sesimiz: iki çay, biri şekersiz çıkınımız çadır bezinden, ilmiği eksik masamız ters dönmüş gümüş kalyon bir kıyı kahvesinde uyandık sizi sabah yıldızı sordu dediler el ele tutuştuk dışarı çıktık avuçlarımız göğe kapanırken elimiz bile denizdi karman çorman ( okura yıldırım telgraf : bu şiir bitmeye varınca sezinledim stop deniz de sevda gibi stop tüm şiirlerde sözü edilse bile eskimiyor stop ) |