ÖZLEM (CE)
Umut,
bir kış güneşi; en umulmadık ölçütte ısıtır yorgun yureklerimizi. Yani Yarin eli gibi Güneşi tutmayı Bilmeli… Düşün ki, hangi yol var bitmez hangi dert var çekilmez hangi gece var ki sabaha tükenmez; Sen tükenmişliği Yüreginde besleme yeter ki… Dinle ey sevgili, Sırası degil çekip gitmelerin Kara bulut gibi dizlerinin üzerine kapanıp, Ayrılıklardan söz etmenin. Daha ağustos geceleri sonsuz çayırlara uzanıp yıldızları saymadık, Kor alevi demirleri dövmedik, Sevgi çiçeklerine su vermedik, Bir ekmeği bölüşmedik, yarım siğarayı birlikte nefeslemedik Okyanuslarda büyülenmedik, dağların zirvesinde sevgimizi haykırmadık. Beklenen odur ki, sen umudunu tazele hiç yorulmadan, sen yüregini ateşle sabaha varmadan. Karanlık bulutların içindeki kış güneşi bile olsa Umut adına neler dogar daha gün doğmadan. 05.10.2007 |
tıpkı güzelin kendi güzelliğinden habersiz olup kendini çirkin zan etmesi gibi.
sevgilerimi kabul edin, tebriklerimide, teşekkürlerimi de...
daha sık okumak istiyorum bu mısraları. içinde aşk var merhamet var, yol gösterme ama en sevdiğim o tad birazcıkta olsa isyan bulaşığı...
helal olsun kalemi tutan ellere...