YÜREĞİME HÜZÜN DÜŞTÜ
Hüzün yüreğime düştü düşeli
Perişana döndü hallerim benim Akıl baştan gitti olmuşum deli Geçit vermez oldu yollarım benim Yüce dağlar sıra sıra dikildi Umudum kayboldu belim büküldü Gönül toprağıma sınır çekildi Kırıldı kalkmıyor kollarım benim Gök gürleyip,fırtınalar,başlarken Ela gözden yağmur böyle boşlarken O yar ciğerimi yakıp haşlarken Sustu konuşmuyor dillerim benim Kul Garib’im kötü kelâm edemem Benliğim unutup kin min güdemem Dünya cennet olsa benimdir demem Ravzada açacak güllerim benim EMİNE ÇERÇİ |
Kin, küslük yük olur yüreğime şairem zaten yeterince yükümüz var...
Sevgimle...