Ben aşkı Leyla’da sanıyor muşum
Dermanı ararken çölde kayboldum
Meğer hiç uğruna yanıyor muşum
Ahu zar eyleyen dilde kayboldum

Akıl kafi gelmez yüce mevkine
İdrak dara düşer nakşı zerkine
Zorladım dimağı şerrin terkine
Sır-rı hal içinde halde kayboldum

Gülkurusu sevdan ruhumu vuran
Güneş gibi parlak tan’ımda duran
Ummanı cihanda şahsımı soran
Feryada hapsolmuş kulda kayboldum

Dillere sürülmüş abı Kevser’in
Yüreğe işlenmiş aşkı cevherin
Gönülde yüceden yücedir yerin
Bir garip sefer-i yolda kayboldum

Zaman gergefine takılmış aklım
Gaybın ötesinde kalmadı saklım
Nefsi müdafada yitmişken hakkım
El harla mesutken gülde kayboldum,

Hayat denen yamaç tahtım kılındı
Ol şadı sedalar ahtım kılındı,
Zındane karalar bahtım kılındı
Murada buğz eden alda kayboldum

Erdal EBEM
30.09.2007