Yalan Da Olsa
Sokak ortasında bir kadın, bar bağırıyor
Kendini arıyor, kendini soruyor, bağırıyor Sesi kulaklarımda bir kurşun gibi patlıyor Yalan da olsa haklılar diyoruz Ama, bu da yetmiyor Gece yarısı vardiyada işçiler tedirgin üşümekte İş’ten değil, güç’ten değil, içten üşümekte Zaman geçmekte, zaman gecikmekte, zaman üşümekte Yalan da olsa birleşiyorlar Ama, bu da yetmiyor Gece yarısı bir müzisyen evine yine geç dönüyor Taksi parası bile yok cebinde, ama evine dönüyor İki damla yaş geliyor gözlerinden, cigarası sönüyor Yalan da olsa zenginiz Bu bize yetmiyor Yalnızım, yalnızlığım beni dinlemekte Yalan da olsa ne var ki bu şarkıyı söylemekte Yalan da olsa içimden bir bulut akıp gidiyor Yalan da olsa mutluyum Bu bana yetiyor |