FİLE BEKÇİSİ
Cunda’da bir yaz masalında
Kendimi rakıyla aldattım Geceden rüzgarı çekip aldım Yenildiğim bütün masallarda Üşüdüm çevreme gülücükler saçtım Bir yalnızlık karyolasına Ölümden söz eden gazetelere sarındım Ben niye böyleyim, ey Dilara kendimden çok uzak köprüleri yaktım Oysa karım ve oğlum yanı başımda Evime bir file bile dolduramadım Özür diliyorum şimdi önüme kim çıksa Bir yalnızlık sayfasında Kendi ellerimi tutup ağladım... |