HAZAN MEVSİMİ
HAZAN MEVSİMİ
Ümidiğin tükendiği yerde başlar hazan mevsimi Yağar üstüne yağmurlar,fırtınalar eser ruhunda Kalbin parçalanır,harabe olur yüreğin Yinede çırpınırsın; Artık doğmayacak olan güneşi beklersin Doğmayacağını bildiğin halde,yinede beklersin Bilmezsinki sen, atrık hazan mevsimindesin.. Ellerin donar yazın sıcağında,üşürsün yoklugunda,titrersin Nefesinle ısıtmaya çalışırsın ellerini.. Ama nefesin artık ısıtmaz senii Karabulutlar kaplamıştır,heryerini Gündüzün gece,gecen ise zemheri Karanlığın içinde kayboluşlara dogru yol almışsındır Çırpınır durursun,ararsın ağartılar arasından gelecek bir ışığı Işığın karanlık,gündüzün gece,baharın kış, Mutluluğun hüsran olmuştur Nafiledir çırpınışların ,kırılmıştır artık kolun ,kanadın, Tükenmiştir nefesin Bilmezsinki sen, artık hazan mevsimindesin.. |
Kirlense dünya duygular hak ettiği mutluluğa nedeni
Yaşanır hüzün sevmeynin ödemediği sevenin ar teri
Adil bakar hak mutluluk ki akar gönüllere ak'tır sevi
Diyor!Selam ve saygılar sunuyorum.