SEVİNMEYİ BİLENLERİN ŞİİRİ
Sevinç bizim güneşte üzümlerden
Sabah işe giderken Düş diye süzdüğümüz güzelliktir Başını döndürür bekletirsen Ortanca çiçeğinin gölgesine Bize görünmeden sığınıveren Küçücük bir böceğin çıtırtılı sessizliği Simgesidir bitmez çabamızın Seni sevmek gibidir Çınar sanki mektubunu getiren o güleç ve dalgacı arkadaştır Naneler üstünde yatacağımız halı Derenin sesi tren sesidir. Aşk bizim her dokunuşta Ölür gibi sarsıldığımız şeydir. |