Belki biraz fakirliğe kızmışlardı Belki Biraz da töre korkaklığının Ardına sığınan yobazlığa O yüzden Ara sıra İnceden titrerdi içleri Baktıkça coğrafyalarının yoz susuzluğuna
Yine de Bakışlarında Dünyalar kurarlardı Güne şükredip Yarına umut diyerek
Oysa Ansız vurdu Tanrı onlara Salladı Titretti Yıktı Ve aldı Yıkıntılar altında Birçoğunu yanına/
Bilinmez gazabı nedendi Haşa Hikmetinden sual olunmaz olmadık da
O/na Sustuk
Şimdi Siz Dinleyin ahkâm kesen soytarılar Vururken lanet bir ayaz Deprem yaralarını Çamurunuzun üstüne kurulan Bez içinde Isınmıyor çocuk bedenleri Ne çok üşüyor anaların yüreği Biliyor musunuz?
Öyle ya Henüz sizin Hiç ağlamadı ki analarınız O yüzden Bilmezsiniz Yokluk içinde üşümenin Tene değen ağırlığında Bıçak gibi keskin gözyaşlarının sancısını Haklısınız Siz Hiç Yaşamadınız ki yokluğu Nerden bileceksiniz..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Çadır// şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Çadır// şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
1966 VARTO Depremini iliklerine kadar yaşamış biri olarak, bu şiirin duygusun en çok anlıyanlardan olduğumu söylemek isterim.
Kış,çadır, baraka,yoksulluk, hastalık, ölümler, korku ve umutsuzluk bu sürecin en can yakan konuları. Hele de çocukların, hasta ve yaşlıların durumları tarif edilemeyecek kadar zor ve acıklı..
Hiçbir çadır , baraka, battaniye ve konteyner deprem acılarının üstünü örtemez, ihmal ve ve savsaklamanın ayıbını kapayamaz. Bu toplumsal- gerçekçi şiiri okumaya başladığım andan itibaren yıllar önceki o günleri yeniden yaşamaya başladım. Şair bu konularda duyarlı olunca, ders alınması konuları hatırlatıp, uyarı görevini yapmakla görevini yapmış oluyor. Hep de böyle olmalı deriz..
Kutluyorum değerli şair dost Taylan Bey sizi. İçimi acıtsanız da bu şiirle !
Unu kuru tuzu kuru derlerdi eskiden böylelerine.Dilim yinede varmıyor ama bir eteklerinden yakalasa o insanların yaşadığı şanssızlıklar nasıl veryansın ederler hepimiz duyarız.Duyarlı yüreğine sağlık.Kutlarım.
Tokun açın halinden anlamadığı gibi, ne yazık ki hâlâ açıktalar ama sorun herşey halloluyor... Daha kaç kişi yanacak o çadırlarda! Çok zor hislerimi anlatmam, çok kızıyorum çok üzülüyorum,kimse empati yapmıyor.Televizyonlarda vur patlasın çal oynasın başka bir şey yok.
Siz
Hiç
Yaşamadınız ki yokluğu
Nerden bileceksiniz../
teşekkür ederim şiir..
saygımla dua ile...