GÜLÜN DİKENİKayada kök salan nadide güller Değmeyin diyordu yenime bile Yılmadı dayandı, hoyrattı yeller Eğmeyin diyordu önüme bile Uçurmuştu rüzgar tohumken onu Yeşerdiği kovuk olmuştu sonu Ne düşle açtılar gözlerden uzak Bilmeden insanı, en büyük tuzak Razıydı olmaya yabanın gülü Gelmeyin diyordu yanıma bile Uzanıp katilce o uzun kolu Değmeyin diyordu tenime bile Bırakmadı insan ona yabanı Oraya da bastı lanet tabanı Kastı var güzele, insanlık bu ya! Tırmandı koparttı, sevecek güya! Cemil YILDIZ 18.01.2012 *** Bakarsınız batar insan yüreğine. |