....ÇÖKÜYOR İÇİME ....
Güvendiğin dağlara karlar yağınca
Ummadığın taşlar başlar yarınca Azrail dostlardan adımı sorunca Ölüm korkusu gayrı çöküyor içime Yürüyüp gelip de yolun sonuna Aradığını bir yerde bulamayınca Siyah saçlarına yıldızlar dolunca Ayrılık korkusu çöküyor içime Oğul ile kızların evlenip gidince Gözlerden yaş yanağına düşünce Fakir hanede gayrı sesler kesilince Yalnızlık korkusu çöküyor içime Habersiz seneler bir bir geçince İhtiyarlık kapıdan seslenince Limandan ayrılık vakti gelince Yolculuk korkusu çöküyor içime Harap bağın üzümü koruk olunca Hasta olup betim bengim solunca El âlem arayıp da halimi sorunca Yok, oluş korkusu çöküyor içime adem aydınlı |