Çay Menkıbesi
Naz iksiri süzülür sinesinden kuğunun.
Semaverle çaydanlık başı üstünde taşır. Rayihası gülleşir nefesiyle buğunun. İçsen damağı burar içmesen göz kamaşır. Buğulu sayfalara yazılan menkıbe çay. Çağrıştırır billûrdan zamanlar masalını. Enginlerde yol alır gemisi ünsiyetin. Huzur camesini giy git salını salını. Muhabbet tuğrasını suya yazmak niyetin. Sımsıcak nefesiyle dudaklara hibe çay. Naz sükûtunda erir ardınca tutulur dil. Bir cerenin elinde ince belli incelir. Yâr tebessüm edince olur hava mutedil. Vefsızlar da anlar inceliği gün gelir. Kekreleşen anlarda vurur dem dem dibe çay. Vefa sızar demliğe dost gülüşü sımsıcak Yârenliğin kapısı zarafet kumaşından. Onun muhabbetiyle yanar tutuşur ocak. Nice hayaller geçer buğulanan başından. Efsaneler çağında çığlaşan menkıbe çay. Suretiyle sireti yakut zaman dilimi. Yükselirken buğusu naz besteler zamana. Damak buran tadında gizler hep sevgilimi. Rengiyle ahangiyle mühür vururken ana, Hüznü alıp götüren emsalsiz mevhibe çay… Ankara,15.01.2012 İ.K |
Tebrikler, saygılar..