DOĞRU ORANTI...Gün ağardıkça, Ben kararıyorum. Güller açtığında, İnadına soluyorum. Yıllar uzadıkça, Ben kısalıyorum. Şu doğru orantıyı, Neden kuramıyorum.... Umutla gönlüm, Bir küs,bir barışık, Vuslatla işler hepten karışık, Duygularım kaybetmeye alışık, Hayatın bana armağan ettiği, Her ne var ise darmadağınık. Direndim...gücüm yetmedi, Toparlanayım bir dedim, Ömrüm yetmedi... Yani,yine denklem çözülmedi... ÇİMDİK 16.01.2012 |