Gitti pusatsız yanan alevler
Yaktılar benliğimi düşürdüler dillere
Kefen bile giydirilmeden
Konuldum musalla taşına

Salalar okunsada soğuk benliğime
Toprak eşildi işte uzun boyuma
Konulacağım az sonra toprağın yüreğine
Göz yaşlarıyla harmanlanmış topraklar atılacak üzerime

Neydi böyle bir anda alevlenen
Bir anda yakıp küle çeviren
Korkum yok topraktan, korkum yok toprak olmaktan
Ağırlaştı nefesim ağırlaştı adımlarım

Ruhum bedenimden gittiği vakit
Salamı duyup şaştığım vakit
Orda musalla taşına konulanın ben olduğumu bildiğim vakit
Sessiz gözlerden akıyor yaşlar beni,beni bu kadar seven varmış

Of,şimdi acıdım benliğime şimdi döktüm bir kaç damla yaş
Müteddir oldum hayata karşı eğmedim boynumu namerde karşı
Ekmeğimin delikanlısıyım aşımın merdiyim
Değdirmedim dudağıma bir yudum haram su

Sevenler ağıt yakar peşimden
Herkes bir şeyler diler, gözlerden akan yaş ben oldum
Soğuk yelde savrulan ruhum
Tutunamayan ayakta durmayı beceremeyen

Tesbihim otuz üçlü bileğim ekmek için çok güçlü
Namerde olan kinim göçlü
Namerdin dilinde madara oldum namerdin yüzüne tebessüm oldum
Bir nara atsam, dağlara değse dağlardan dönüp namerdi vursa

Ruhum yeniden bedenimin tek sahibi olsa yalan dünya da
Sevdiğim sadece sevdiğim yanımda olsa bir kuru soğan olsa soframda
Ezdirmem ben beni sildirmem namerde bu bedeni
İşte aha burdayım namertler varın bunun farkına

Öldüm sandım namertten hesap sormadan
Kefene sarılmadan toprak oldum sandım
Bir yarin inceden inceye gözlerine bakmadan
Öldüm sandım bir kere ellerini tutmadan

Uyandım uykumun terli halinde
Rüya imiş meğer namerdin dışında
Yeniden bakıyor gözlerim bu dünyanın namertlerine,
Ben burdayım sevgili işte karşında..Ben burdayım sevgili işte karşında.
_________________Ama sen yoksun işte yanıbaşımda...