SONBAHAR HÜZÜNLERİ
SONBAHAR HÜZÜNLERİ
Bir akşam üstü hüznü alacakaranlığın, Bir masal yalnızlığımla dolu yaşamım. Sensiz geçen sensiz yılları nasıl yaşarsın, İçimde geçmiş yılların izleri sorarsan. Uzak solgun bakışlarda özlem. Alevlerin içimde ki yalnızlık hüzünleri, Yazdan kışa, kıştan özlem akar sonbahara, Yorgun dalgın, sönmüş yıldızların yokluğu, Umut yeşertirim her doğan günden. Hüzün, bulutları kovalarken dağlardan. Puslu yağmurlar geri getirir yüreğini senden, Ağaçlara adını mıh gibi kazısan da, Yokluğun umutsuzluğun sonsuzluluğunda sen. İçimde kopan fırtınaları nasıl durdurursun. Denizlerin dalgalarından haber sorsan, Kum taneleri avuçlarımda sensin, İsmimi unutmadın ya sesimi duymasan da. Sonbaharın olurum, buğulanır gözlerin. Burkulur içim feryadım yine sen… 01 04 1998 Gülseren Akdaş |
Burkulur içim feryadım yine sen…
Sonbahar olma gel ilkbahar olsun adın,
Öyle bir yaşa ki, dünyada duyulsun şanın...
Tebrik ederim Gülseren hanım.