GÜLEN HÜZÜNLERŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ziyan olan zamanda olmayacak şey’di
Bitti!
Anlık sevgiye doyma vakti Serilse gönül muhabbeti sofraya Hesapsız yudumlanan kaygılarımda Bir ses bir nefes En yakınımda olsa Olmayacak şey’di! Şey’di; Nasıl buldumsa öylesi yaşanan aşk Tutsak dudaklar anlatamadıktan sonra, Unutmak düşerdi, dört metrelik kefen bezinin ardına… Yolun bitişi! Bitmedi! Küçük dünyanın devden elemleri Git! tövbesiz katilin gülen gözleri! Bir sevişme edası zaferler Asra denk muhabbetleri Tek söz’e bağlanan hükümler Ölümleri kovalamaktan Yoruldu Azrail’in “gel git”leri Öyleyse bit! Böyle istiyor, uyguluyorsun Dönüp hürriyete sövüyorsun Varlığın gölgesi huzursuz Benliğinle savaşıyorsun Yani; Acıman yok Yaşamak yaşatmak istemiyorsun! Hazan basmış bahçelerim Küçük bir baharın ümidinde Zemheri kovalıyor Yorul/ma/sa/da Buraya kadarmış söz’ü diyorsun! Ey gönül Sabrın tükenir Bıkar Yorulursun Bu fani geçmişinde Varlığın gölgeni korkutur. Yükselir ben/lik duvarları Düşer, Çehremize gülen hüzünler! Jale KESKİN SEÇİCİ KURULA VE YORUM ZAHMETİNDE BULUNAN ARKADAŞLARIMA GÖNÜLDEN TEŞEKKÜRLER |