Hey ben
Hey ben!
Yakala kaçıyorken bütün kaçak duygularımı Ölmeye yüz tutmuş beden midir bu böyle Okşayıp seviyorken yetim duyguları Firari isimlerde kaçan kim söyle Bunca seviyorken günün her akışını İçime bu karayı kim çaldı söyle Söyle divane aklım suçun çoğu senin mi yoksa Kendine işbirlikçi ayartılmış kalbim mi söyle Oysa olanca çiçek renklerine sürtünüp gökkuşağıydı semam Ellerimi bulayıp şöyle doğanın bulamaç çamuruna Çizmiştim siluetini en ücra şekilleriyle düş aynamın Saçlarına sarı aldım güneşin edasından Yaprağına cennet yeşilini kınalanarak Çalımı toprak çivit renginde duygularımdı Kalbimin çelimsiz ayakları divane renklerden ordövr Ruhum bin rengin alazlanması Kaçamak dövüşlerden yorulan Gizlilik kaydıyla savaşan oda yine ben Ve yorulan onca adam olma dövüşünden Bir ala göz sevdalısı gözlerim Ve cesaretinle kendini bile korkutan yüreğim Bunca yaşama sıkıca sevdalı gül iken Met cezirlerde dikenlere takılan esir tabularım Peşime gölge misali takılan aklım Röveşata ile ters köşe kalbim Olmazsa olmazım ilahi tevekküllerim Duvarlarda portre misali zamanın kertikleri Yansıdıkça aynalara dudak kenarında saltanat süren gamzem Siyah bir kentin büyüsünde maviyle raks eden kadın Ayşegül Adınla müstesna sen mütemadiyen gül |