DARVİNCİ OLMA.
Soğuk rüzgâr ile, düşen yapraklar.
Özlüyor sizleri, kara topraklar. Nüfteden olmuşuk, ona dönücez. Ömrümüz bitince bizde ölücez. Ölüm var, unutma bu dünya fani. Deden, baban, anan, nerede hani. Dünyaya gelinir sonra gidilir. Rabbim, Allah deyen, kullar sevilir. İnsan gibi yaşa, kötülük yapma. Nefsine hâkim ol, harama bakma. Yolunu şaşırıp, şeytana tapma. Kuran yol gösterir, emrinden çıkma. Peygamberin izi, olmalı yolun. Ummanı sarmalı, açılan kolun. Çok varlık arama, helalsa malın. İnsan yaşamalı, sade ve yalın. Hak, hukuk tanıyıp, öylece yaşa. Ölüm gelecektir, sevdiğin başa. Gitmesin emekler, günahla boşa. Yaratan Allah’tır, şeytansa hâşâ. Türkmendağlı şair, boşa yazar mı? İnançsız olanda, yürek sızlar mı? Darvinci olanlar, bilmez bunları. İnananlar onun, gerçek kulları. HİLMİ CAN. KASIM.2011. (3501) |
Kutlarım degerli kalemi
Saygılarımla
GC7