USANMADI
Bu nasıl bir aşktır gönül bu nasıl aşk ateşidir
Çatladı orta yerinden sabır taşı dayanmadı Bu nasıl bir hasret gönül nasıl gurbet güneşidir Bir yüreği kendisine kul etmekten usanmadı Aşkın deryasında idin şimdi kaldın artık gölde Öptün sevda ormanını prensesin uyanmadı Kimi zaman Ferhat oldun kimi zaman Mecnun çölde Kader seni dervişlere çul etmekten usanmadı Yalnızlığın diğer adı sensizlik demektir canan Yorgun yürek hiç bu kadar hasret korunda yanmadı Severken ayrılıp gitmek densizlik demektir canan Kader bizi süründürüp zül etmekten usanmadı Ne isyankâr oldun böyle, aşka karşı dilin keskin Aklım yılların arifi gönül sözüne kanmadı Yüreğim kan ağlıyorken bana sabret diyor, lakin Sabır ile günlerimi yıl etmekten usanmadı Deli gönül seni kader aşk ile eyler derbeder Gurbet elde oldun heder seni yoldaşı sanmadı Yandık yandık candan bezdik cefadan bıkmadı kader Hasret ateşinde bizi kül etmekten usanmadı Bu nasıl bir aşktır gönül bu nasıl bitimsiz hasret Sanki hiç kimse sevmedi kimse cananı anmadı Coşari der gözde başlar aşktaki kutsal esaret Bu yarınsız sevda seni pul etmekten usanmadı 09.12.2011/ Samsun İbrahim COŞAR |
Nefis bir şiir duru ve etkileyici anlatım ,usta kaleminize yüreğinize sağlık tebrik ederim,
Saygı selamlarımla.