Kırık Rüyalara Uyanmak
Yine kırık bir rüyaya uyandım
Uykuyu parçaladığım bir gecenin sabahı bu Yelkenlerini indirdiğim bir yürek atışı koydum şafağa Fireni yok Sonbahar kızılı ışıklar serpiştirdim yine Kovulan gecenin ardındayım Ayak izlerinde dünün sesleri var Önde henüz yazılmamış adımlar İzlemede gözbebeklerim Tekdüzeliğin tınısı saatlerdeki rakamlarda Ne fırtına eser ne yağmur yağar Dal kımıldamaz avuçlarımda Bir hasret rüzgârına hasret duyarım Gün bitmez Sokaklar dolaşır nefeslerimde Şehirlerce yalnızlığı görmesem bir kez de Bir ben varım diyeceğim kendini arayan Bir de ben Odalar dolusu şarkılar ayrılık çalar Bir gönül bulsun diye gönüller Yanaklar içten yol verir damlalara Yürek ıslanır Hasretin olmadığı yere uğramaz vuslat Biri diğerini doğurur nedense Keşkelerin gücü yetmez Baki kalmaz mevsimler gözlerde Ne ilkbahar ilktir ne sonbahar son Bir kalın zincirin halkalarıdır hayat Uçları birbirine bağlı Yollar hep çift yönlüdür Gidilen yerden elbet gelen de olur Bir geceye sabitlenmez ki rüyalar Yıldızlarca dağılır uykulara Bazen bir gerçek mumu yanar Bazen hayal Kırıklara rağmen hayat devam eder |