senfoni durakları
bu gece işim çok
tempolu bir senfoninin eslerinde* nefesini yakalamakta yalnızlığım içimde darmadağın karanlık bir orman ve anılarını örten yaprak yığınları... işim çok .. içim büyük,derin bir okyanus gözlerine vardığımda aklımın deli yanı. önce silmeli seni , sonra yeni baştan oymalı soğuk eski duvarlarına içimdeki mağaraların. içim..içim...içim! işim gücüm bu benim. aklımın kalbime sıkştığı dar bir yol hayatım. biri diğerine yol verse... AH!KEŞKE Bİ VERSE... bitecek bu deli ızdırabım. dağınık ormanların,senfoni duraklarının mağara duvarlarının şahidi ruhum. ruhum seni ister zamansız ,çekimsiz fiilleri ile hoyratlığımın. daha yazsam çok, yazsam sayfa sayfa seni sana ,bitmez lafım... ama bazıları ,anlatma ,aramızda kalsın:) (22.11.2006/01.09)anlık bir şiir denemesi * ışın ERGÜNEY ’e saygı ve sevgilerimle...tavsiyesi üzerine ki gerçekten yerinde oldu ,düşünüpte bulamadığım sözcüğü bana ödünç verdiği için teşekkür ederim. |
"bu gece işim çok
tempolu bir senfoninin eslerinde*
nefesini yakalamakta yalnızlığım"
ney/ini çalıyoruz zamanın, kapısı yok kilidi yok
nefesler yalnızlığı üflüyor
bitmeyen senfonilerin eslerinde bekliyoruz.
"içimde darmadağın karanlık bir orman
ve anılarını örten yaprak yığınları...
işim çok ..
içim büyük,derin bir okyanus gözlerine vardığımda
aklımın deli yanı"
bazen sonbahar anılarında karanlık bir diken ormanını
bazen mavi gözlere ulaşmak için koca bir okyanusu
sığdırırız içimize
büyüktür içimiz
bu da bizim deli yanımızdır işte.
"önce silmeli seni ,
sonra yeni baştan oymalı
soğuk eski duvarlarına
içimdeki mağaraların."
anılardaki tabuları silip sevginin iğne ucuyla yeniden
oymalı heykelini hüzün mağarasının dehlizlerine.
ve
hüzün mağarasının girişini örmeli/örümcek
saklı kalsın diye...
"içim..içim...içim!
işim gücüm bu benim.
aklımın kalbime sıkştığı
dar bir yol hayatım.
biri diğerine yol verse...
AH!KEŞKE Bİ VERSE...
bitecek bu deli ızdırabım."
akıl kalbe
kalp akıla yol vermiyor
ya aklına uyacaksın, ya da yüreğinin sesine...
gönül ferman dinler mi? bilmem....
anlık denemeyse bu kalem farklı
üretilenin içine ve sürecine insanın kendini katması
nesnel gerçeğin algılanmasıdır.
daha yazsam çok
yazsam sayfa sayfa
bu şiirin yorumu bitmez
BAZILARI ARAMIZDA KALSIN :)))
tebrikler
sevgimle