MAHŞER
Güneş’,başlar üstündeydi efendim
Ayaklar,kızgın kumlara gömülüyordu Alemlerin nabzını tutmuştu, adımların Seslere dönüştüğü,zaman bekleniyordu Arafta kalan yüzler vardı efendim Gönül şarhoşluklarından çekiliyordu Sırat köprülerine takıldı bu gözlerim Simsiyah bir gökyüzü,yıldızlar,düşüyordu Söz gümüşü çoktan tükenmişti efendim Sukut cevherinde bir şeyler geziyordu Duymuyordu hiç bir sözü, bu kulaklarım O ,kaynağı sonsuz, lisanı bekliyordu Bahar kokusunun müjdesiyle geldiğin Aylar, nisanlardan yağmurlar bekliyordu Sanki ,kutlu bir doğumun ertesindeydim Bizi, gül deryasına doğru götüryordu Ve sonunda sen geliyordun efendim Mizan, tüm ağırlıklarından çekiliyordu Ayın ondördü yüzün,ayın ondördü gözler Tebessüm bıraktığın simalar bekliyordu Kapına gelenler, eriyordu muradına efendim Senden başka her murat sessizce eriyordu Sensiz, Bilal sesizliğindeydi dünya efendim Kalanlar,hala orda ,mahşeri bekliyordu.. |