/Curcuna/
Bir curcunadır halim
Yüzüm yorgun Kelimelerim salim Andırır bazen gece yarıları Hüznümü... Yitikler uğruna harcanan Selamlar... Büker her daim boynumu Bir kahrediş tufanı tutar beni ansızın Müşkül anlarıma tanık olmaz insanlar Bu yüzdendir kendime her daim gülüşüm Muhafaza eder kendim beni Ruhumu saran uhrevi sevda Bazen gelir bazen gelmez Her bitiş yaralar açar yüreğimin en uç noktalarında Dokunur artık Aşk dolu sözcüklerle yazılmayan mektuplar Sevginin köle oluşu bitirir beni Her dilde vardır sevgi Nerde gönüllerdeki hikmeti Bir mızrap gibi kalbime dokunan o mahsum ateş nerde... Meyletmiyor artık gönül Yüreği kanayan insanı anlamak... Başka manalar durur kibirli çehrelerde Bir bakışın tesiri yoktan Nerdesin vardan yok olan insan Vardan yok edeni anlamadan gitmek Koca bir ömür... |