Uzun süre görünmedin, nerdeydin?
Seni görmeyince, tüydü sanmıştım.
Diye başlayan “Neredeydin” isimli şiirime Giryani "Caymadan Geldim" demiş.
Erol Giryani / -M.Başpınar’a

Caymadan Geldim

Yiğide yakışmaz kaçmak saklanmak
Alınca cevabın tüymeden geldim
Benim anlım açık yüzüm ise ak
Hırsımdan şalvarı giymeden geldim.

İçimi bir ateş heyecan sardı
Uyandım erkenden telaşım vardı
Gitme diye eşim dostum yalvardı
Takmadım onları duymadan geldim.

Sabah kakmış idim kendi halımca
Sıcak çaylar bardaklara konunca
Kahvaltı hazırdı haber gelince
Aldım iki lokma doymadan geldim.

Kaçarsan kurtulun elimden bence
Takarım boynuma demirden kanca
Geriye dönmesi ar gelir gence
Verdim kararımı caymadan geldim.

Göreyim boyunu meydana gir de
Konuşun arkamdan öylemi birde
Yatmak üzereydim saat on bir de
Üstümden esbabı soymadan geldim.

Erkek danaları koyurdum kıra
Kimisi kırmızı kimisi kara
Malları acele sürdüm ahıra
Dıktım tosunları saymadan geldim.

Erol Giryani’yim yerinde gücüm
Bırakmam kimsede alırım öcüm
Savurdum duruyor harmanda cecim
Hazını ambara koymadan geldim

Giryani

Giryani’nin Bu şiirine bende "Gel Bakalım" dedim.

GEL BAKALIM

Ne iyi etmişin gel hele şöyle,
Selam ver odaya bir gir bakalım.
Bu nasıl hiddettir, bu nedir böyle
Azıcık soluklan bir dur bakalım.

Derdin neyse söyle, paylaş kozunu
Şişirmeden yumruk ile gözünü
Benden başka alan olmaz tozunu
Kapat defterini, bir dür bakalım.

Malları yemlemiş, sütü sağmamış
Şalvar giyecekmiş, beli sığmamış
Salladığım sille iyi değmemiş
Hele niye vurdum, bir sor bakalım.

Sen gelirken yağan karlar eridi
Sürünen bebeler kalktı yürüdü
Evden mi kovuldun, vay seni gidi
Bunun hesabını, bir ver bakalım.

Bana görünmeden git gel işine
Bakmıyorsun dostum, geçkin yaşına
Simsiyahtı aklar düşmüş başına
Gençlik hayalleri, bir kur bakalım.

Bırakmıyor boş mangalda külünü,
Zarar gelmez tutar isen dilini
El yumruğu bilmez, kendi elini
Batman sanır imiş, bir vur bakalım.

Bak dostum Mahir’i, çok iyi tanı
Gösteririm Hanya, Konya’yı Van’ı,
Kavga edip sağda solda kafanı
Kırdırmadan Hayra bir yor bakalım.

Mahir Başpınar