DOSTUMYok dedim di dostum düştüm de gördüm Elimi uzattım siyahı böldüm Sırtımı dayadığım dostumla güldüm Neşeyi sevinci dostumda gördüm Gece karanlıktı pusuya düştüm Kaçtım yalın ayak dikene bastım Karanlığı yok eden dostluğa Ben hep ağladım da onunla gülüm Yalnız kalınca halim sorardı Adımı anıp da beni sınardı "Güçlüsün , yıkılmazsın" diye överdi Kimsesiz kaldığımda dostuma koştum Sigaram vardı dostumdan sonra Daldım oda yaktı canımı Sulu parmağıma bastı kanımı Onu sarmaya dostum uğradı Tüm Gerçek Dostlara |